- Մգեցված բառերն առանձնացրո՛ւ և բացատրի՛ր։
Ընծա-նվեր
Դիպակ-սնդուս
Բանեցնիլ-օգտագործել
Այգեկութ-բերքահավաք
Հինել-հելունագրծություն
Կշտին-մոտ
Ռամիկ-գյուղացի
Նաժիշտներն-ծառա
Մուրազն-երազանք
Կակղացնել-փափկացնել
Նշմարում-երեվալ
- Ի՞նչ վերաբերմունք ունեին թագավորն ու թագուհին, իշխանավորները, հասարակ մարդիկ Վաչագանի՝ Անահիտի հետ ամուսնանալու որոշման վերաբերյալ։
Թագավորն ու թագուհին լսելով Անահիտի մասին, ուրախացան և համաձայնվեցին որդու հետ։ Իշխանավորները դժգոհ էին, որ ապագա թագուհին գյուղացի էր։ Հասարակ մարդիկ ուրախ էին, որ թագուհին իրենց նման գյուղացի է լինելու։
- Գիտեմ, որ այդպես է, բայց ո՞վ գիտե, աշխարհք է, այսօրվան ծառաների տերը վաղը կարող է ի՛նքը լինել ծառա, թեև նա թագավոր էլ լինի եղած։ Արհեստը մի այնպիսի բան է, որ ամենայն մարդ պիտի գիտենա, թե՛ ծառա լինի, թե՛ տեր, թե՛ թագավոր և թե՛ իշխան։
Համաձա՞յն ես Անահաիտի հետ, ինչո՞ւ։
Այո, ես համաձայն եմ Անահիտի հետ, որովհետև մարդ պետք է իմանա գոնե մեկ արհեստ, որը կյանքում պետք կգա։
- Այս հատվածում ի՞նչ է ասում է գրագիտության մասին։ Համառոտ ներկայացրո՛ւ։ Հեքիաթում մի քանի անգամ նշվում է Մեսրոպի անունը, ո՞ւմ նկատի ունի։
Անահիտը ասում էր, որ բոլորը պետք է իմանան կարդալ և գրել։ Հեքիաթում Մեսրոպ Մաշտոցի մասին էին խոսում։