Привет Зима. Зима мое любимое время года. Я люблю зиму, особенно люблю когда идёт снег. Над городом висят тучи, солнца не видно. Снежинки тихо падают на землю. Снег покрывает крыши домов, машины, деревья, улицы. Красиво как в сказке! Зимой мне нравится играть с друзьями. Я играю со своими друзьями в снежки. Зимой самый веселый праздник Новый Год. Я наряжаю елку, все дарят друг другу подарки. Дед Мороз приносит мне подарки. В ночь Нового года я загадываю желание. Мне очень весело зимой.
Բարև ձմեռ: Ձմեռն իմ ամենասիրելի սեզոնն է: Ես սիրում եմ ձմեռը, հատկապես երբ այն ձյուն է գալիս: Ամպերը կախված են քաղաքի վրայով, արեւը չի երեւում: Ձյան փաթիլները հանգիստ ընկնում են գետնին: Ձյունը ծածկում է տանիքները, մեքենաները, ծառերը, փողոցները: Գեղեցիկ, ինչպես հեքիաթում: Ձմռանը ես սիրում եմ խաղալ ընկերներիս հետ: Ես ընկերներիս հետ ձնագնդիկ եմ խաղում: Ձմռանը ամենից ուրախ արձակուրդը Նոր տարին է: Ես զարդարում եմ տոնածառը, բոլորը միմյանց նվերներ են տալիս: Ձմեռ պապն ինձ նվերներ է բերում: Ամանորի նախօրեին ես ցանկություն եմ հայտնում: Ձմռանը շատ եմ զվարճանում:
Անհասկանալի բառերը դուրս գրի՛ր և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր։
Վաղորդյան-առավոտյան
Աբրեշում- մետաքս
Պերճ-շքեղ
2.Ի՞նչ էր հիշում եղևնին։ Պատմի՛ր եղևնու անունից։
Եկել եմ անտառից, հիշում եմ իմ ընկերներին, բացատն ու բուքը։ Հիշում եմ երկինքը, վաղորդյան ցողը, ծառերի սոսափը։
Եղևնին ի՞նչ էր զգում անտառից հեռու։
Եղևնին զգում էր, որ երեխաներին գարուն է բերել ձմռան օրորվ։ Նա շատ ուր
ախ էր, այնպես է զուգվել, զարդարվել, այնքան շատ խաղալիք և մանուկներ երբևէ չէր տեսել։
4.Նա ափսոսո՞ւմ էր, որ այլևս անտառում չի։
Ոչ։ Նա չէր ափսոսում, որ այլևս անտառում չի ։
5.Ինչո՞ւ էր նա հպարտ նայում աշխարհին։
Զարդարվել էր, պճնվել հպարտ կանգնել էր երեխաների մոտ և ուրախացնում էր մանուկների Նոր տարին։
Նամակ գրիր եղևնուն։
Ողջո՛ւյն, սիրելի՛ եղևնի։ Քանի որ տոները մոտենում են մարդիկ կսկսեն հաճախ քեզ հյուր գալ։ Բոլորը կցանկանան քեզ տուն տանել։ Այնպես արա, որ բոլոր փոքրիկներին ուրախացնես և Ձմեռ պապին նվերներ բերի բոլոր մանուկներին։